بخش اول

مدرسه ابتدایی در ژاپن

Shogakkoمدرسه ابتدایی در ژاپن است.

بیش از 99%کودکان ژاپنی واجب التعیم در مدرسه ثبت نام می کنند.همه کودکان در شش سالگی وارد نخستین پایه می شوند وشروع مدرسه یک رویداد بسیار مهم در زندگی کودک به شمار می رود.

آموزش ابتدایی واقعا به طور کامل جایگاهی در مدارس ملی کسب کرده است؛ وکمتر از1%مدارس خصوصی می باشند.مدارس خصوصی به سوی گران شدن میل می کنند،هر چند که نرخ افزایش هزینه های شهریه این مدارس در سال 1980 کاهش پیدا کرده است.

بعضی از مدارس ابتدایی خصوصی معتبرهستند واز طرفی به عنوان نخستین گام برای مدارس متوسطه خصوصی که به آنها وابسته هستند خدمات ارائه می دهند و از جهت دیگر به یک دانشگاه وابسته هستند .رقابت برای ورود به بعضی از مدارس نرد بانی بسیارمشکل است.

اگرچه آموزش ابتدایی عمومی،رایگان است،برخی مخارج مدرسه مانند نهارمدرسه و موارد وتجهیزات به وسیله والدین پرداخت می شوند.برای بسیاری خانواده ها هیچ گونه مخارج آموزشی مدرسه ای،برای کتابهای اضافی یا تدریس خصوصی یا  juku   وجود ندارد.این چنین هزینه ها در سراسرسال 1980 سر برآوردند و به میانگین 184000ین،در سال 1987 به ازای هرکودک رسید و هزینه ها(مخارج)برای دبستان های خصوصی به طوراساسی بالاتر هستند.کلاسهای مقطع آموزش ابتدایی بزرگ هستند.به طور میانگین حدود 31 دانش آموز به ازای هر کلاس درس وجود دارد.اما تعداد بالاتر نیز مجازهستند.

دانش آموزان معمولا در گروههای کار کوچکی سازماندهی می شوند که هر دو کارکرد علمی وانظباطی را دارا هستند.

بااستفاده از نظارت دانش آموزان بردانش آموزان, انظباط و حس مسئولیت پذیری آنها ترغیب می شود و آنها برای نمود ظاهری(فیزیک)کلاس درس و مدرسه شان مسولیت     می پذیرند.

محتوا [ این مقاله شامل بخشهای زیر است]

1- دوره تحصیل

2- معلمان

  3- تجهیزات

  4- نهار

5-    مسائل و مشکلات

6-    دیدگاه اجتماعی

7-    تاریخچه

دوره های تحصیل

دوره تحصیلی مصوب از طرف وزارت خانه برای آموزش ابتدایی از موضوعات وسیع و متنوع علمی و غیر علمی مرکب شده است،شامل آموزش و پرورش اخلاقی و فعالیت های ویژه است.

فعالیت ویژه به برنامه(جدول)ساعات هفتگی معین،کار فراتر از کلاس درس و مهیا شدن برای مدرسه و تشریفاتی که برای اهمیت دادن به عوامل رشد و توسعه و اهمیت تلاش گروهی و تشریک مساعی استفاده می شود بازگشت داده می شود.

برنامه درسی آموزشگاهی استاندارد زبان ژاپنی،مطالعات اجتماعی،علم حساب و علوم را شامل می شود.

موضوعات غیر علمی آموخته شده،هنرو صنایع دستی،موسقی،فنون و مهارت های خانه داری،تربیت بدنی و آموزش و پرورش اخلاقی را شامل می شود.

زبان ژاپنی با اهمیت ترین موضوع درسی می باشد.پیچیدگی زبان نوشتاری و تنوع آن و سبک های صحبت در گفتار فرهیختگان به توجه اولیه نیاز دارد.

یک دوره جدید از تحصیلات در سال 1989برفرار شد،که تا اندازه ای به عنوان نتیجه ای از جنبش اصلاحات آموزش و پرورش در سال 1980 است و تا اندازه ای باعث تجدید نظر مداوم برنامه درسی است.

تغیرات مهم برنامه،علاقه مندی نسبت به افزایش ساعت زبان ژاپنی را باعث شد. تعویض دوره مطالعات اجتماعی با دوره آموزش مادام العمر برای کودکان مربوط به اثر متقابل مناسی با جامعه و محیط اطراف آن- و افزایش تاکید بر آموزش و پرورش اخلاقی است.در حالی که هنوز هم شواهد غیر قاطع و بی نتیجه هستند.این امر روشن است که بعضی از کودکان در کمترین حد باززبان ژاپنی مشکل دارند.

در برنامه درسی به پرچم ملی و سرود ملی اهمیت تازه ای داده شده بود.دستور وزارت خانه اظهار می کندکه در تشریفات و مراسم های مهم مدرسه پرچم بر افراشته باشد و سرود ملی نواخته شود.چون که قاونا نه پرچم ونه سرود به عنوان نمادهای ملی برگزیده نشده اند ولی به واسطه تداعی یافتن هر دو(پرچم وسرود)با ملت گرایی درذهن بعضی ازشهروندان مورد استفاده قرارمی گیرند.واین پیشنهاد با برخی مخالفتها و مقاومت ها مواجه شده است.

تاریخچه تجدید نظر برنامه درسی برمیراث فرهنگی و رویدادها وزندگی نامه شخصیت های اصلی و کلیدی تاکید می کرد.وزارت خانه یک لیست پیشنهادی از زندگی نامه شخصیت ها را مهیا می کندودر آنجا بعضی انتقادها وپیشنهادهای ویژه ارائه می گردند

ترجمه:علیرضا حمیدنژاد